قرار تأمین باید فوری به خوانده ابلاغ و پس از آن اجرا شود.
درمواردی‌که ابلاغ فوری ممکن نباشد و تأخیر اجرا باعث تضییع یا تفریط‌خواسته گردد
ابتدا قرار تأمین اجرا و سپس ابلاغ می‌شود.

قانون آیین دادرسی مدنی‌ماده ۱۱۷‌ماده ۱۱۷قانون آیین دادرسی مدنی