هرگاه کسی اقرار به امری نماید که دلیل ذی‌حق بودن طرف او باشد، دلیل
دیگری برای ثبوت آن لازم نیست.

قانون آیین دادرسی مدنیماده ۲۰۲ماده ۲۰۲ قانون آیین دادرسی مدنی