ماده ۵۰۰ قانون آیین دادرسی مدنی
چنانچه بین داور و اصحاب دعوا قراردادی درخصوص میزان حقالزحمه منعقد شده باشد، برابر قرارداد عمل خواهد شد.
ماده ۴۹۹ قانون آیین دادرسی مدنی
درصورت تعدد داور، حقالزحمه بالسویه بین آنان تقسیم میشود.
ماده ۴۹۸ قانون آیین دادرسی مدنی
میزان حقالزحمه داوری براساس آییننامهای است که هر سه سال یکبار توسط وزیر دادگستری تهیه و به تصویب رئیس قوه قضائیهخواهد رسید.
ماده ۴۹۷ قانون آیین دادرسی مدنی
پرداخت حقالزحمه داوران بهعهده طرفین است مگرآن که در قرارداد داوری ترتیب دیگری مقرر شده باشد.
ماده ۴۹۶ قانون آیین دادرسی مدنی
دعاوی زیر قابل ارجاع به داوری نیست: ۱ – دعوای ورشکستگی. ۲ – دعاوی راجع به اصل نکاح، فسخ آن، طلاق و نسب.
ماده ۴۹۵ قانون آیین دادرسی مدنی
رأی داور فقط درباره طرفین دعوا و اشخاصی که دخالت و شرکت در تعیین داور داشتهاند و قائممقام آنان معتبر است و نسبت بهاشخاص دیگر تأثیری نخواهد داشت.
ماده ۴۹۴ قانون آیین دادرسی مدنی
چنانچه دعوا درمرحله فرجامی باشد، و طرفین با توافق تقاضای ارجاع امر به داوری را بنمایند یا مورد از موارد ارجاع به داوریتشخیص داده شود، دیوان عالی کشور پرونده را برای ارجاع به داوری به دادگاه صادرکننده رأی فرجام خواسته ارسال میدارد.
ماده ۴۹۳ قانون آیین دادرسی مدنی
اعتراض به رأی داور مانع اجرای آن نیست، مگر آنکه دلایل اعتراض قوی باشد. دراینصورت دادگاه قرار توقف منع اجرای آن را تاپایان رسیدگی به اعتراض و صدور حکم قطعی صادر مینماید و در صورت اقتضاء تأمین مناسب نیز از معترض اخذ خواهد شد.
ماده ۴۹۲ قانون آیین دادرسی مدنی
درصورتی که درخواست ابطال رأی داور خارج ازموعد مقرر باشد دادگاه قرار رد درخواست را صادر مینماید.این قرار قطعی است.
ماده ۴۹۱ قانون آیین دادرسی مدنی
چنانچه اصل دعوا در دادگاه مطرح بوده و از این طریق بهداوری ارجاع شده باشد، درصورت اعتراض به رأی داور و صدور حکم بهبطلان آن، رسیدگی به دعوا تا قطعی شدن حکم بطلان رأی داور متوقف میماند. تبصره – درمواردیکه ارجاع امر به داوری از طریق دادگاه نبوده و رأی داور باطل گردد، رسیدگی به […]